Quaerimus enim finem bonorum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed ad bona praeterita redeamus. Sint modo partes vitae beatae. Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Hic ambiguo ludimur. Duo Reges: constructio interrete.

Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat?
Beatus sibi videtur esse moriens.
Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?
Bork
Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit.
Duo enim genera quae erant, fecit tria.

Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu. Quare attende, quaeso. Cur id non ita fit? Nam quid possumus facere melius? Eaedem res maneant alio modo. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Servari enim iustitia nisi a forti viro, nisi a sapiente non potest.

Hunc ipsum Zenonis aiunt esse finem declarantem illud, quod a te dictum est, convenienter naturae vivere.
Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur;
Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus.

Societatem coniunctionis humanae munifice et aeque tuens
iustitia dicitur, cui sunt adiunctae pietas, bonitas,
liberalitas, benignitas, comitas, quaeque sunt generis
eiusdem.

Totum autem id externum est, et quod externum, id in casu
est.

Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Verum hoc idem saepe faciamus. Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus; De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur.

Bork

Bork: Bonum patria: miserum exilium.
Quid vero?: Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?
Numquam facies.: Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus;
Bork: Quae cum essent dicta, discessimus.
Quid Zeno?: Tollenda est atque extrahenda radicitus.